بسمه تعالی
شهرک ما علی رغم اینکه چندین مشکل دیرینه دارد ولی دارای امتیازات و استعدادهای باالقوه ای نیزمی باشد که به پاره ای از آنها اشاره می کنم (البته همه شما سروران گرامی از آن مطلع هستید) :
از اینکه شهرکی داریم محصور ومستقل که در اختیار خودمان است.
از اینکه شهرکی داریم دارای چارت نگهبانی و بازرسی که میتواند با کمی تجهیز شدن ، امنیت و آرامش را بطور مطلوب برایمان تامین نماید .
از اینکه فضای سبز مستقلی داریم ومی توانیم به دلخواه خودمان به بهترین شکل ممکن آنرا تغییر دهیم و زیبا سازی نماییم .
از اینکه آب آشامیدن مستقل داریم و می توانیم با مختصر هزینه کیفیت آنرا به حد مطلوب برسانیم .
از اینکه شهرک وسیعی داریم (با وسعت 17 هکتار) که می توانیم امکانات ورزش همگانی و دوچرخه سواری برای بانوان و ... وبا اندک هزینه محیطی بسیار شاد و سالم برای خانواده هایمان داشته باشیم .
از اینکه می توانیم مجتمع فرهنگی که دارای کتابخانه بزرگ و مجهز ، همراه با کلاس های مختلف آموزشی داشته باشیم .
از اینکه می توانیم مراکز تجاری پیش بینی شده ، سالن اجتماعات برای مراسم های مختلف ، ......... داشته باشیم.
واقعا" حیف نیست با ندانم کاری و عقده گشایی بعضی ها این داشته ها و استعدادها از دست بدهیم!!
سرانجام روند کنونی چه خواهد شد؟ چنانچه پمپهای آب به سرنوشت پمپهای لجن کش دچار شوند و آب شهرک قطع و یا دستکم جیره بندی شود چه روی خواهد داد؟
اگر نا امنی ها افزایش یابد و مسائلی که نباید اتفاق بیافتد روی دهد چه خواهیم کرد؟
همین حالا در روز روشن اگر اتفاقی در داخل شهرک بیافتد و مزاحمتی برای یکی از شهروندان ما ایجاد شود مامور و نگهبانی نداریم که سر حادثه حاضر باشد!( صبح ها فقط یک نگهبان داریم!) همه این اتفاقاتی که گفتم هر لحظه ممکن است روی دهد و اصلا" دوراز انتظارنیست.
بنظر شما راهکار چیست؟ چه باید کرد؟ آیا نباید علاج واقعه را قبل از وقوع کرد؟ بنظر شما علاج واقعه چیست؟ آیا واقعا" بیش از 90 درصد مردم نسبت به محیط زندگیشان تا این اندازه بی تفاوتند که این حداقل شارژ را نیز پرداخت نمی کنند؟ و نسبت به مجامع و تصمیم گیری ها بی تفاوتند؟
بنظر من خیر، بلکه برعکس بیش از 90 درصد مردم دلسوز شهرک و محیط زندگی خود هستند ولی بدرستی اطلاع رسانی نشدندو با وضعیت شهرک آشنا نیستند مطمئنا" اگر از وضعیت ومشکلات شهرک و امکانات و استعدادهای بالقوه آن آشنا ومطلع شوند وارد عمل خواهند شد بطوریکه مجامع در همان مرحله اول رسمیت خواهد یافت. اگر چنین شرایطی مهیا شود , اولا" هیات مدیره ای مقتدر و اصلح انتخاب خواهد شد ثانیا" هیات مدیره منتخب دارای پشتوانه مردمی خواهد بود و می تواند در کارهایش موفق باشد. تا زمانیکه هیات مدیره پایگاه مردمی نداشته باشد بهیچ وجه اقدامات قهرآمیز برای مشارکت و جذب شارژها کارساز نخواهد بود . در هر جامعه ای (خصوصا" جامعه ما )98 درصد مردم اگر توجیه باشند در همه مسائل مشارکت خواهند نمود شاید 2 الی 3 درصد نیاز به قوه قهریه داشته باشند .
متاسفانه از دیر باز وجود 2 الی 3 نفر که برای همه شناخته شده اند با ایجاد هوچی گری و شارلاتان بازی عنان و سکان هیات مدیره را بدست گرفتند و به بدترین نحو مدیریت می کردند و هر گونه که خواستند عمل نمودند و بسیاری از فرصتها را از شهرک گرفتند به عبارتی فرصت سوزی کردند . زمانی که شهرک ساز در شهرک حضور داشت می توانستیم مجبورش کنیم 1- معضل آب گرفتگی که ماحصل عملکرد نادرست خودش بود 2- وضعیت آب شرب و فاضلاب شهرک 3- ساخت مراکز تجاری 4- محصور کردن شهرک را حل وفصل نمایدنکردیم ولی افسوس که شهرک توسط همین افراد به روزمره گی گذشت وبا هزاران افسوس که همین افراد با لابی کردن و جمع کردن تعداد معدودی از شهروندان ( که اکثر آنها بدهی بالای شارژ دارند ) در مجامع حضور می یابند واز عدم حضور حد اکثری مردم سو استفاده کرده و وارد هیات مدیره می شوند و به پشتوانه همین تعداد محدود هر کاری دوست داشته باشند انجام می دهند و هیچ توجهی به اساسنامه ؛ شورای ساکنین ؛ بازرسین ؛ نظر سایر اعضاء هیات مدیره ؛ نمی کنند و به هیچکس هم پاسخگو نیستند.
بنظر اینجانب عاجل ترین عمل برای برون رفت از وضعیت کنونی شهرک این است که ازاین افراد نا کارآمد و مخرب خواسته شود حداقل بمدت یکسال از عضویت در هیات مدیره و حاشیه سازی ها بدور باشند تا در سایه آرامش حاصله فضا برای حضور افراد ذی نفوذ و دلسوز و با سابقه در شهرک فراهم شود .
از همه شما سروران گرامی درخواست می کنم دلسوزانه اظهار نظر نموده و راهکار ارائه نمایید .
مسعود تکمر