یک سال گذشت

یک سال از عمر گرانبها وبدون بازگشت مان با فرازو نشیبهای فراوان گذشت . واما بلاخره کشتی خسته شهرک از دریای طوفانی کشمکشهای پوشالی بسیاری از دوستان که خود را وکیل بلا منازع شهرک ومردمش می دانستند رهایی یافت واندکی به آرامش رسید.بسیاری از دوستان گله وشکایت می کنند که چرا مطلبی نمی نویسی.چه بنویسم وچه بگویم که به تریپ قبای کسی برنخورد.خواستیم فرصتی به دوستان تازه انتخاب شده که الحق از انسانهای نیک روزگارند بدهیم که جایگاه شان راه پیدا کنند وحال که رسما وقانونا هیئت مدیره رسمی هستند در طول 2 سال آینده برنامه هایشان را به اجرا در آورند.شهرک در طول چند سال اخیرتنشهای زیادی را پشت سر گذاشته وامید وارم آرامش دوباره به شهرک برگردد.به گذشته که نگاه می کنم یعنی از اسفند سال گذشته تا امسال می بینم کارهای زیادی توسط دوستان خوبم صورت گرفته که جای بسیار تقدیرو تشکر دارد. واز ماندنی ترین خاطرات برای من در این سالها آشنایی با دوستان بزرگواری در شهرک خودمان بود که هیچگاه قبلا با حضور 18 ساله ام در شهرک موفق به ملاقات با آن عزیزان نبودم.کسانی که درهر جایی از این زمین خاکی باشند از آنان همواره به نیکی یاد خواهم کرد.واما سال گذشته هیئت مشارکت عمومی در اسفند ماه برنامه های ویژه ایی به مدد دوستان کمیته فرهنگی برگزار کردند که همچنان خاطرات شیرینش از ذهن ها پاک نشده . امید وارم امسال نیز دوستان عزیز هیئت مدیره ترتیبی اتخاذ نمایند که باکنترل ورود خروج افراد غریبه شرایط عمومی استفاده از فضای دوستانه شهرک در ایام نوروز بویژه شب چهارشنبه سوری برای ساکنین نا امن نباشد.در پایان از کلیه دوستان وعزیزانی که با صداقت بدون چشمداشتی به فکر آسایش و آرامش شهرک هستند تشکر می کنم.واما یک درخواست از جوانان وکسانی که دستی بر قلم دارند. لطفا مرا دراطلاع رسانی ودرج مطالب تان در وب سایت شهرک یاری نمائید. تا بتوانیم با تبادل افکار مان شرایطی خوب ودلپذیر در شهرک داشته باشیم.آرزوی من سلامتی وشادابی در سال جدید برای همه شما می باشد. و حتی دوستانی که تمایل دارند پیام تبریکی برای دیگران بگذارند در قسمت نظرات اعمال نمایند ومن در فرصتی آنها را در صفحه اول به نمایش می گذارم.